منطقه ۳  - صفحه 78

منطقه ۳ 

روستاهای دیروز، محله‌های امروز

منطقه ۳ به‌لحاظ تاریخی سابقه روستایی دارد. یعنی بسیاری از محله‌های امروز آن، در گذشته‌ای نه چندان دور روستا‌ بوده و حالا جزئی از شهر شده است. براین‌اساس، بخش زیادی از اراضی این محدوده را زمین‌های کشاورزی تشکیل می‌داده که به‌مرور زمان و با توسعه شهر، به کاربری‌های شهری تغییر یافته‌ است. محدوده منفصل قرقی که اسفند ۹۱ به محدوده شهری پیوست، یکی از جدیدترین الحاقات به این منطقه است. استقرار فضا‌های مهمی مانند ایستگاه راه‌آهن و سیلوی گندم از حدود سال ۱۳۴۰ را می‌توان نقطه عطف این منطقه برای تبدیل پهنه‌های روستایی به بافت شهری و افزایش جمعیت آن دانست. پس از انقلاب به‌دلیل شکل‌گیری شریان‌های مهم منطقه مانند محور گاز، رسالت، طبرسی و مجلسی، تحولات منطقه سرعت گرفت. آرامگاه و باغ‌موزه نادری و آرامگاه خواجه‌ربیع ازجمله مکان‌های هویتی و تاریخی منطقه ۳ است که جمع زیادی از گردشگران و زائران را راهی این منطقه می‌کند. در مساحت ۳۳۰۷ هکتاری شهرداری منطقه ۳ حدود ۴۱۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.

 

یک قرن انس با قرآن
جلسه قرآن خامس آل عبا (ع) از سال ۱۲۹۸ پابرجاست و بدون امکانات و بودجه‌های آن‌چنانی توانسته است در طول یک قرن قرآن‌آموزان زیادی را تربیت کنند.
دغدغه‌مندی در ورزش وکارآفرینی
علیرضا قربان‌علیزاده می‌گوید: هدفم این است که پس‌از کسب عناوین قهرمانی کشور و مسابقات بین‌المللی، مدرک مربیگری بگیرم.
نقش ۶۶ ساله کارخانه سیمان در توسعه مشهد
در توسعه مشهد دهه‌۳۰ یک واحد صنعتی و همت کارکنان آن نقش پررنگی داشت؛ کارخانه‌ای که شکل‌گیری آن به سفر زیارتی رئیس اسبق اداره معادن کشور به مشهد برمی‌گردد.
قرآن، عامل وحدت بانوان قرقی
صدای زمزمه قرآن خانم‌ها به گوش می‌رسد. اینجا حسینیه موسی‌بن جعفر (ع) است در خیابانی خاکی واقع در شهید کشمیری ۲۶. دختران جوان که بیشترشان دانش آموز هستند دور هم جمع شده‌اند.
قابله محله بلال فرشته نجات صد زن و نوزاد بوده است
قابلگی را از مادر خدا بیامرزش به ارث برده است. خودش مامای دخترهایش بوده و مادرش مامای او. فاطمه سلطان صفاری فرشته نجات بیش از  ۱۰۰ زن و نوزاد محله بلال بوده است.
از راجستان تا خواجه ربیع با خواننده هندی
حبیب‌الله حاصل هنرمندی هندی بود که به عشق حافظ و سعدی در جوانی به ایران آمد و با وجود سفر‌های زیاد در نهایت ساکن مشهد شد.
داستان مرد و سنگ
اکبر ثانی هنرمندی حجار است که سعی می‌کند از کوچک‌ترین قطعه‌های سنگ استفاده کند و ضایعات کمتری دور بریزد.